Onlangs lanceerde Bernard Asselbergs de website www.antonvanduinkerken.com. Als jongste zoon van Van Duinkerken verzamelde Asselbergs veel bijzondere uitgaven, auteursexemplaren en toebehoren die niet in Van Duinkerkens archief in het Literatuurmuseum zijn opgenomen. Asselbergs heeft het geheel beschreven, gecategoriseerd en waar nodig aangevuld. Het geheel vormt een waardevolle bron voor bibliografische studie. Een aparte sectie van de website is gewijd aan Asselbergs eigen publicaties over zijn vaders werk.
Als literair executeur testamentair beheert Asselbergs zijn vaders literair nalatenschap en onderhoudt namens de familie contanten die voortkomen uit zijn vaders werk. Ook is hij als extern adviseur verbonden aan onze stichting
Op zaterdag 11 juni 2022 vond in een goed gevulde bibliotheek te Bergen op Zoom onze eerste publieksbijeenkomst sinds de coronapandemie plaats. Het eerste deel van deze bijeenkomst bestond uit een lezing van dr. Willem Huberts over Wouter Lutkie en diens relatie tot Anton van Duinkerken. Huberts ging in op de vraag waarom Lutkie een biografie verdient, zijn houding naar het fascisme, net nationaalsocialisme en wat dit betekende voor zijn relatie met het episcopaat. Tot slot deelde hij ook enkele nieuwe vondsten, waarmee zijn archiefonderzoek het beeld van Lutkie heeft verscherpt.
Van links naar rechts: Bernard Asselbergs, Michiel Besters en Willem Huberts.
Na de pauze sprak Bernard Asselbergs (de jongste zoon van Anton van Duinkerken) vanuit zijn vaders positie over de relatie met Lutkie. Ook droeg hij enkele gedichten voor. Een daarvan was Kerstlied in Polen (1939), dat Van Duinkerken schreef na de Duitse inval in Polen en waarmee Asselbergs het in een moderne context heeft geplaatst.
Tot slot vond er een gesprek plaats tussen Huberts en Asselbergs (waarbij ook vragen vanuit het publiek werden gesteld), om Van Duinkerken en Lutkie elkaar zo te laten ontmoeten.
Op 11 juni 2022 geeft dr. Willem Huberts een lezing over Wouter Lutkie en diens relatie met Anton van Duinkerken. De lezing wordt georganiseerd door Stichting Anton van Duinkerken Nu in samenwerking met Bibliotheek West-Brabant en Boekhandel Quist. De aanleiding voor de lezing vormt de biografie van Huberts over Lutkie die recentelijk bij uitgeverij Boom is uitgegeven: Soli Deo. Wouter Lutkie (1887 – 1968): Biografie van een priester-fascist.
Een goede manier om Anton van Duinkerken beter te leren kennen is via zijn tijdgenoten. In deze bijeenkomst zal dr. Willem Huberts ons meenemen in het levensverhaal van Wouter Lutkie en diens relatie met Anton van Duinkerken. De ‘ontmoeting’ tussen Lutkie en Van Duinkerken maakt het mogelijk om een licht te werpen op de culturele en politieke debatten binnen de katholieke zuil in de periode tussen 1930 – 1960. Welke positie namen Lutkie en Van Duinkerken in deze debatten en tegenover elkaar? Een van de punten die aan bod zal komen is de verhouding tot het fascisme; Lutkie was een overtuigd fascist en bevriend met Mussolini. Voor Lutkie was fascisme duidelijk onderscheiden van het nationaalsocialisme. Van Duinkerken een fel bestrijder van het nationaalsocialisme.
Datum: zaterdag 11 juni 2022
Tijdstip: 14.00 – 16.00 uur (inloop vanaf 13.45 uur)
Locatie: Bibliotheek West-Brabant, Kortemeestraat 17, Bergen op Zoom
Kaarten voor de lezing kosten €5,-. Deze kunt u kopen aan de deur of via deze link. Koffie, thee en iets lekkers tijdens de pauze zijn inbegrepen in deze prijs. Voor ‘vrienden van Anton’ is de toegang gratis.
Omdat publieksactiviteiten niet mogelijk waren de afgelopen tijd hebben we een bundel gemaakt voor onze leden, de ‘Vrienden van Anton’. De bundel bevat bijdragen van Hanna Bervoets, Jos Versteegen (biograaf van Hans Keilson), persoonlijke herinneringen van een oudstudent van Prof.dr. Asselbergs en enkele teksten van Anton van Duinkerken die in context worden geplaatst. De bundel is met veel zorg vormgegeven door Xander Beusekamp. Voor niet-leden is de bundel uiteraard ook verkrijgbaar. We vragen hiervoor een kleine bijdrage van €5,-. Hiervoor wordt de bundel bij je thuisbezorgd. Mocht je interesse hebben in de bundel, stuur dan een mailtje naar info@antonvanduinkerken.nu!
Voor het derde jaar op rij doen wij mee met de Rabo Clubsupport. De afgelopen twee jaar hebben we mooie bedragen mogen ontvangen, dankzij de stemmen van leden van Rabobank Het Markiezaat. Ook dit jaar hopen we dat u op ons zult stemmen. Met de opbrengst zijn wij van plan mooie projecten op te zetten, zoals het verfraaien van het Anton van Duinkerkenpark. Denk daarbij aan het opknappen van de naamborden en het plaatsen van informatieborden en gedichtenzuiltjes.
Stemmen is vanaf vandaag tot en met 25 oktober mogelijk via de RABO-app. U vindt onze stichting makkelijk door te zoeken op ‘Anton’. De uitslag wordt begin november bekend gemaakt.
Recentelijk heeft uitgeverij Rainbow een pocket gepubliceerd ‘Hier loop ik dan’ met werk van ‘wandelende schrijvers en schrijvende wandelaars’. Het boek is samengesteld door Wim Huijser. In de pocket is een fragment over ‘s-Hertogenbosch opgenomen uit Brabantse herinneringen van Anton van Duinkerken. Van Duinkerken was zelf een fervent wandelaar. Bernard Asselbergs, de jongste zoon van Anton van Duinkerken, vindt het mooi dat werk van zijn vader vandaag de dag opnieuw wordt uitgeven: ‘De pocket leest plezierig en nodigt uit om er op uit te trekken.’
Getuigenissen over Van Duinkerkens indrukwekkende welsprekendheid en improvisatietalent wekken al snel de nieuwsgierigheid op om zelf opnames van zijn toespraken te beluisteren. Wie al eens heeft geprobeerd om op YouTube een video- of audiofragment te vinden weet dat dat weinig resultaat oplevert.
Maar voor iedereen die nog steeds benieuwd is: er is troost! Prof. dr. Benno Zuiddam heeft op zijn blog een audio-opname gedeeld waarop een toespraak van Van Duinkerken integraal te beluisteren is. Zuiddam heeft de rede ingeleid aan de hand van Godfried Bomans’ karakterisering van het effect dat Van Duinkerken had op zijn toehoorders.
De rede werd in 1962 opgenomen door de Wereldomroep. Van Duinkerken spreekt over de context waarin het Wilhelmus is ontstaan, de opbouw van het lied en de betekenis ervan.
De blog door Benno Zuiddam (met de integrale redevoering) leest u hier:
Mocht u verder willen lezen over dit onderwerp, dan vindt u een aansluitend commentaar bij het Wilhelmus in deel III van Van Duinkerkens Verzamelde Geschriften (Utrecht/Antwerpen, 1962), blz. 797-826.
Op 2 januari 1903 werd Anton van Duinkerken geboren in de Sint Josephstraat in Bergen op Zoom. In zijn Brabantse herinneringen (1964) haalt Van Duinkerken warme herinneringen op aan zijn vroege jeugd en zijn geboortehuis. Zijn beschrijving van het huis toont een ander beeld dan hoe het er tegenwoordig uitziet:
Ons huis stond aan de linkerkant van de straat, een tamelijk groot herenhuis tussen twee kleinere huurwoningen, die er bij hoorden. Het was zelf maar twee kamers diep aan weerszijden van de voordeur, doch had een diepe uitbouw op het zuiden […]
Dit is terug te zien op onderstaande foto. In de deuropening staat Van Duinkerkens moeder met enkele van haar kinderen en (vermoedelijk) twee dienstmeisjes. De foto is naar schatting gemaakt rond 1911/1912. Anton van Duinkerken staat zelf niet op de foto.
Met dank aan Gijs Asselbergs voor het gebruik van de foto en de begeleidende informatie.
Onlangs verscheen in Impressie, het tijdschrift voor katholiek erfgoed van het Katholiek Documentatie Centrum (KDC) een artikel van de hand van onze voorzitter Michiel Besters: ‘De keuzes van Anton van Duinkerken. Hoe deze katholieke intellectueel balanceerde tussen loyaliteit en kritiek’.
Het artikel beschrijft hoe Van Duinkerken op verschillende momenten in zijn leven en op verschillende manieren een goede balans wist te vinden tussen loyaliteit aan de kerk en zijn positie als kritische intellectueel in een maatschappelijk debat.
Besters benoemt ook de perikelen rond zijn benoeming tot hoogleraar Nederlandse en algemene letterkunde aan de Katholieke Universiteit in Nijmegen. Onder druk van het Episcopaat moest Van Duinkerken zijn lidmaatschap van de Partij van de Arbeid opgeven om deze leerstoel te krijgen. Het recente bisschoppelijke besluit om de universiteit haar predicaat ‘katholiek’ te ontnemen geeft de aanloop naar Van Duinkerkens benoeming een actuele lading.
Het artikel is te vinden in: Impressie. Tijdschrift voor katholiek erfgoed 27 (2020), 20-22.
Gistermiddag was onze penningmeester, Bart Nefs, in de uitzending van De Taalstaat op NPO Radio 1. Bart had een ‘vergeetwoord’ ingediend en mocht dat toelichten: wuiven. Bart had het woord ingediend naar aanleiding van Anton van Duinkerkens gedicht ‘De Wuivende’. Via onderstaande link is het radiofragment terug te luisteren:
